دوشنبه, ۹ آذر ۱۳۹۴، ۰۷:۳۳ ب.ظ
فرزند شاد
دکتر هلاکویی :
من برای فرزندم از این کارت های آموزش لغات فارسی و انگلیسی نمی خرم . از 2 سالگی مغزش را با یک مشت فکر مزخرف مثل یاد نگرفتن لغات فلان مبحث درگیر نمی کنم . فرزندم را می برم پارک می گذارم آزادانه بدود . حتی گاهی زمین بخورد . میگذارم فرزندم با بچه های هم سن خودش گرگم به هوا بازی کند . می گذارم بهترین تفریحش وقت هایی که می رویم پیک نیک گل بازی باشد نه پز دادن سطح زبان انگلیسی اش به دیگران . بزرگتر که شود می گذارمش کلاس نقاشی و موسیقی و فرزندم را برای 15 گرفتن در املایی که کلا 8 تا کلمه است دعوا نمیکنم و خرید هیچ اسباب بازی را جایزه بیست گرفتنش قرار نمی دهم . من میگذارم فرزندم در خانه کنار من به چرخ خیاطی ام دست بزند با دوربینم عکس بگیرد و به او یادآوری میکنم که رسالت بزرگی در شاد کردن دل مردم دارد .
من فرزندم را برای انتخاب رشته پیش مشاور نمی برم تعداد تست هایش را نمی شمارم زمان کنکور را به او یادآوری نمیکنم و میگذارم راهی را برود که از ته ته دلش دوست دارد .
من میدانم که فرزندم شاید نابغه بزرگی نشود یا دانش آموز درس خوانی نباشد اما بی شک انسان بزرگی خواهد شد . فرزندم کسی می شود که قدر رنگها را می داند . ارزش بوها را می داند و تک تک ثانیه هایی که چیزهای ریز زندگی را می بیند از خودش ، وجودش ، تک تک سلول های بدنش از من و پدرش از مردم کشورش و از خدای خودش راضی است . فرزندم کسی می شود که دیدنش حس خوبی به بقیه می دهد .
شاید او فرزند شما باشد
من برای فرزندم از این کارت های آموزش لغات فارسی و انگلیسی نمی خرم . از 2 سالگی مغزش را با یک مشت فکر مزخرف مثل یاد نگرفتن لغات فلان مبحث درگیر نمی کنم . فرزندم را می برم پارک می گذارم آزادانه بدود . حتی گاهی زمین بخورد . میگذارم فرزندم با بچه های هم سن خودش گرگم به هوا بازی کند . می گذارم بهترین تفریحش وقت هایی که می رویم پیک نیک گل بازی باشد نه پز دادن سطح زبان انگلیسی اش به دیگران . بزرگتر که شود می گذارمش کلاس نقاشی و موسیقی و فرزندم را برای 15 گرفتن در املایی که کلا 8 تا کلمه است دعوا نمیکنم و خرید هیچ اسباب بازی را جایزه بیست گرفتنش قرار نمی دهم . من میگذارم فرزندم در خانه کنار من به چرخ خیاطی ام دست بزند با دوربینم عکس بگیرد و به او یادآوری میکنم که رسالت بزرگی در شاد کردن دل مردم دارد .
من فرزندم را برای انتخاب رشته پیش مشاور نمی برم تعداد تست هایش را نمی شمارم زمان کنکور را به او یادآوری نمیکنم و میگذارم راهی را برود که از ته ته دلش دوست دارد .
من میدانم که فرزندم شاید نابغه بزرگی نشود یا دانش آموز درس خوانی نباشد اما بی شک انسان بزرگی خواهد شد . فرزندم کسی می شود که قدر رنگها را می داند . ارزش بوها را می داند و تک تک ثانیه هایی که چیزهای ریز زندگی را می بیند از خودش ، وجودش ، تک تک سلول های بدنش از من و پدرش از مردم کشورش و از خدای خودش راضی است . فرزندم کسی می شود که دیدنش حس خوبی به بقیه می دهد .
شاید او فرزند شما باشد
